خورشید شدی

خورشید شدی

گم کرده چنان شب‌زدگان فردا را
خفتیم دو روزه فرصتِ دنیا را
خورشید شدی، دمیدی از نو در خون
خونِ تو مگر به خود بیارد ما را

پایگاه اشعار مناسب اجرا در هیأت

مبین اردستانی

سردار شهید

رباعی

حدود ساعت یک

مفعول مفاعیل مفاعیلن فع (رباعی)

سردار شهید حاج قاسم سلیمانی

بخوان دعای فرج

چه دارد می‌شود؟ ای داد از این پاییز! نصرالله!
خودت تکذیب کن اخبار را! برخیز! نصرالله!

میلاد عرفان‌پور

خبر داری که با این دل، دل عاشق چه‌ها کردی؟
میان بُهتِ اندوه فراوانت رها کردی

رضا خورشیدی‌فرد

سبکبال بر موجی از مه، به قاف تماشا رسیدند
به صبحِ تشرف به خورشید، به دیدار فردا رسیدند

میلاد عرفان‌پور

کاش بیدار شوم، آمده باشی به خراسان
بعدِ کرمان و بشاگرد و گلستان و لرستان

مهدی جهاندار

پیِ خورشید، شب تا صبح، در سوزِ مِه و باران
به گریه تاختیم از غرب تا شرق ارسباران

میثم داودی

دلا ز معرکه محنت و بلا مگریز
چو گردباد به هم پیچ و چون صبا مگریز

امام خامنه‌ای

جهان را می‌شناسد، لحظۀ غمگین و شادش را
از این رو سخت در آغوش می‌گیرد جوادش را

محمدحسین ملکیان

همچون نسیم صبح و سحرگاه می‌رود
هرکس میان صحن حرم راه می‌رود

فاطمه نانی‌زاد

چشمه‌های خروشان تو را می‌شناسند
موج‌های پریشان تو را می‌شناسند

قیصر امین‌پور

سراپا اگر زرد و پژمرده‌ایم
ولی دل به پاییز نسپرده‌ایم

قیصر امین‌پور

آن صبح سراسر هیجان گفت اذان را
انگار که می‌دید نماز پس از آن را

نغمه مستشارنظامی

ای یار ناگزیر که دل در هوای توست
جان نیز اگر قبول کنی هم برای توست

سعدی شیرازی

خورشید شدی

چه دارد می‌شود؟ ای داد از این پاییز! نصرالله! خودت تکذیب کن اخبار را! برخیز! نصرالله!

خبر داری که با این دل، دل عاشق چه‌ها کردی؟ میان بُهتِ اندوه فراوانت رها کردی

سبکبال بر موجی از مه، به قاف تماشا رسیدند به صبحِ تشرف به خورشید، به دیدار فردا رسیدند

کاش بیدار شوم، آمده باشی به خراسان بعدِ کرمان و بشاگرد و گلستان و لرستان

پیِ خورشید، شب تا صبح، در سوزِ مِه و باران به گریه تاختیم از غرب تا شرق ارسباران

دلا ز معرکه محنت و بلا مگریز چو گردباد به هم پیچ و چون صبا مگریز

جهان را می‌شناسد، لحظۀ غمگین و شادش را از این رو سخت در آغوش می‌گیرد جوادش را

همچون نسیم صبح و سحرگاه می‌رود هرکس میان صحن حرم راه می‌رود

چشمه‌های خروشان تو را می‌شناسند موج‌های پریشان تو را می‌شناسند

سراپا اگر زرد و پژمرده‌ایم ولی دل به پاییز نسپرده‌ایم

آن صبح سراسر هیجان گفت اذان را انگار که می‌دید نماز پس از آن را

ای یار ناگزیر که دل در هوای توست جان نیز اگر قبول کنی هم برای توست

چه دارد می‌شود؟ ای داد از این پاییز! نصرالله!
خودت تکذیب کن اخبار را! برخیز! نصرالله!

خبر داری که با این دل، دل عاشق چه‌ها کردی؟
میان بُهتِ اندوه فراوانت رها کردی

سبکبال بر موجی از مه، به قاف تماشا رسیدند
به صبحِ تشرف به خورشید، به دیدار فردا رسیدند

کاش بیدار شوم، آمده باشی به خراسان
بعدِ کرمان و بشاگرد و گلستان و لرستان

پیِ خورشید، شب تا صبح، در سوزِ مِه و باران
به گریه تاختیم از غرب تا شرق ارسباران

دلا ز معرکه محنت و بلا مگریز
چو گردباد به هم پیچ و چون صبا مگریز

جهان را می‌شناسد، لحظۀ غمگین و شادش را
از این رو سخت در آغوش می‌گیرد جوادش را

همچون نسیم صبح و سحرگاه می‌رود
هرکس میان صحن حرم راه می‌رود

چشمه‌های خروشان تو را می‌شناسند
موج‌های پریشان تو را می‌شناسند

سراپا اگر زرد و پژمرده‌ایم
ولی دل به پاییز نسپرده‌ایم

آن صبح سراسر هیجان گفت اذان را
انگار که می‌دید نماز پس از آن را

ای یار ناگزیر که دل در هوای توست
جان نیز اگر قبول کنی هم برای توست