مبین اردستانی

مبین اردستانی متولد سال ۱۳۶۴ است. وی سرودن را از نوجوانی آغاز کرد و با شرکت در محافل ادبی به رشد شعری بیشتری دست یافت. اردستانی دارای مدرک کارشناسی‌ارشد زبان و ادبیات فارسی است. او در سال‌های اخیر با مطبوعات و مؤسسه شهرستان ادب همکاری داشته و گامی در جهت آموزش شعر به نسل جوان برداشته است. وی سابقۀ گزینش اشعار دیگر شاعران را نیز دارد. مجموعۀ «لحظه‌های بی‌ملاحظه» تنها اثر او است.

مبین اردستانی

چه دارد می‌شود؟ ای داد از این پاییز! نصرالله! خودت تکذیب کن اخبار را! برخیز! نصرالله!

خبر داری که با این دل، دل عاشق چه‌ها کردی؟ میان بُهتِ اندوه فراوانت رها کردی

سبکبال بر موجی از مه، به قاف تماشا رسیدند به صبحِ تشرف به خورشید، به دیدار فردا رسیدند

کاش بیدار شوم، آمده باشی به خراسان بعدِ کرمان و بشاگرد و گلستان و لرستان

پیِ خورشید، شب تا صبح، در سوزِ مِه و باران به گریه تاختیم از غرب تا شرق ارسباران

دلا ز معرکه محنت و بلا مگریز چو گردباد به هم پیچ و چون صبا مگریز

دلا بسوز که سوز تو کارها بکند نیاز نیم‌شبی دفع صد بلا بکند

دلا ز معرکه محنت و بلا مگریز چو گردباد به هم پیچ و چون صبا مگریز

در باغ دعا اگر بهار است از اوست هر شاخه اگر شکوفه‌بار است از اوست

به تعداد نفوس خلق اگر سوی خدا راه است همان‌قدر انتخاب راه دشوار است و دلخواه است

هنوز راه ندارد کسی به عالم تو نسیم هم نرسیده به درک پرچم تو

کربلای عمر هرکس بی‌گمان خواهد رسید روز عاشورای ما هم یک زمان خواهد رسید

چه دارد می‌شود؟ ای داد از این پاییز! نصرالله!
خودت تکذیب کن اخبار را! برخیز! نصرالله!

خبر داری که با این دل، دل عاشق چه‌ها کردی؟
میان بُهتِ اندوه فراوانت رها کردی

سبکبال بر موجی از مه، به قاف تماشا رسیدند
به صبحِ تشرف به خورشید، به دیدار فردا رسیدند

کاش بیدار شوم، آمده باشی به خراسان
بعدِ کرمان و بشاگرد و گلستان و لرستان

پیِ خورشید، شب تا صبح، در سوزِ مِه و باران
به گریه تاختیم از غرب تا شرق ارسباران

دلا ز معرکه محنت و بلا مگریز
چو گردباد به هم پیچ و چون صبا مگریز

دلا بسوز که سوز تو کارها بکند
نیاز نیم‌شبی دفع صد بلا بکند

دلا ز معرکه محنت و بلا مگریز
چو گردباد به هم پیچ و چون صبا مگریز

در باغ دعا اگر بهار است از اوست
هر شاخه اگر شکوفه‌بار است از اوست

به تعداد نفوس خلق اگر سوی خدا راه است
همان‌قدر انتخاب راه دشوار است و دلخواه است

هنوز راه ندارد کسی به عالم تو
نسیم هم نرسیده به درک پرچم تو

کربلای عمر هرکس بی‌گمان خواهد رسید
روز عاشورای ما هم یک زمان خواهد رسید