در راه خدا

در راه خدا

در راه خدا تن به خطر باید داد
در مقدم انقلاب سر باید داد
آن شیرزنی که شوهرش گشت شهید
می‌گفت در این راه پسر باید داد

پایگاه اشعار مناسب اجرا در هیأت

سیدحسن حسینی

مادران شهدا

رباعی

هم‌صدا با حلق اسماعیل, شهادت‌نامه

مفعول مفاعیل مفاعیلن فع (رباعی)

وحدت دل‌ها

زهرای حزین، ز گرد راه آمده بود
جبریل، غریق اشک و آه آمده بود

محمدرضا سهرابی‌نژاد

من به غم‌های تو محتاج‌تر از لبخندم
من به این ناله به این اشک، ارادتمندم

علی گلی حسین‌آبادی

شادی هر دو جهان بی‌تو مرا جز غم نیست
جنت بی‌تو عذابش ز جهنم کم نیست

غلامرضا سازگار

روز تشییع پیکر پاکش
همه جا غرق در تلاطم بود

سیدمهدی موسوی

تو را همراه خود آورده‌اند از شرق باران‌ها
تو را ای زادهٔ شرقی‌ترین خورشید دوران‌ها

جعفر عباسی

نشستم پیش او از خاک و از باران برایم گفت
خدا را یاد کرد، از خلقت انسان برایم گفت

عاطفه جوشقانیان

همچون نسیم صبح و سحرگاه می‌رود
هرکس میان صحن حرم راه می‌رود

فاطمه نانی‌زاد

ای فاطمه را شمیم! کی می‌آیی؟
جان‌بخش‌تر از نسیم! کی می‌آیی؟

محمدجواد غفورزاده

بی‌تو ای جانِ جهان، جان و جهان را چه کنم؟
خود جهان می‌گذرد، ماندن جان را چه کنم؟

علیرضا قزوه

ای خالق راز و نیاز عاشقانه
در پیشگاه عشق مخلوقی یگانه

اعظم سعادتمند

چشم دل باز کن که جان بینی
آن‌چه نادیدنی‌ست آن بینی

هاتف اصفهانی

گرفتارم گرفتارم اباالفضل
گره افتاده بر کارم اباالفضل

سیدمحمدجواد شرافت

در راه خدا

زهرای حزین، ز گرد راه آمده بود جبریل، غریق اشک و آه آمده بود

من به غم‌های تو محتاج‌تر از لبخندم من به این ناله به این اشک، ارادتمندم

شادی هر دو جهان بی‌تو مرا جز غم نیست جنت بی‌تو عذابش ز جهنم کم نیست

روز تشییع پیکر پاکش همه جا غرق در تلاطم بود

تو را همراه خود آورده‌اند از شرق باران‌ها تو را ای زادهٔ شرقی‌ترین خورشید دوران‌ها

نشستم پیش او از خاک و از باران برایم گفت خدا را یاد کرد، از خلقت انسان برایم گفت

همچون نسیم صبح و سحرگاه می‌رود هرکس میان صحن حرم راه می‌رود

ای فاطمه را شمیم! کی می‌آیی؟ جان‌بخش‌تر از نسیم! کی می‌آیی؟

بی‌تو ای جانِ جهان، جان و جهان را چه کنم؟ خود جهان می‌گذرد، ماندن جان را چه کنم؟

ای خالق راز و نیاز عاشقانه در پیشگاه عشق مخلوقی یگانه

چشم دل باز کن که جان بینی آن‌چه نادیدنی‌ست آن بینی

گرفتارم گرفتارم اباالفضل گره افتاده بر کارم اباالفضل

زهرای حزین، ز گرد راه آمده بود
جبریل، غریق اشک و آه آمده بود

من به غم‌های تو محتاج‌تر از لبخندم
من به این ناله به این اشک، ارادتمندم

شادی هر دو جهان بی‌تو مرا جز غم نیست
جنت بی‌تو عذابش ز جهنم کم نیست

روز تشییع پیکر پاکش
همه جا غرق در تلاطم بود

تو را همراه خود آورده‌اند از شرق باران‌ها
تو را ای زادهٔ شرقی‌ترین خورشید دوران‌ها

نشستم پیش او از خاک و از باران برایم گفت
خدا را یاد کرد، از خلقت انسان برایم گفت

همچون نسیم صبح و سحرگاه می‌رود
هرکس میان صحن حرم راه می‌رود

ای فاطمه را شمیم! کی می‌آیی؟
جان‌بخش‌تر از نسیم! کی می‌آیی؟

بی‌تو ای جانِ جهان، جان و جهان را چه کنم؟
خود جهان می‌گذرد، ماندن جان را چه کنم؟

ای خالق راز و نیاز عاشقانه
در پیشگاه عشق مخلوقی یگانه

چشم دل باز کن که جان بینی
آن‌چه نادیدنی‌ست آن بینی

گرفتارم گرفتارم اباالفضل
گره افتاده بر کارم اباالفضل