شعر هیأت شعر عاشورایی نثر ادبی اشعار مذهبی

دعای کمیل

دل جام بلی ز روی میل از تو گرفت
تأثیر، ستارهٔ سهیل از تو گرفت
ای روح دعا بعد تو شد عالمتاب
انوار دعایی که کمیل از تو گرفت

آن شب قطرات اشک، کم‌کم شد سیل
دیدند که دل به رَبَّنا دارد میل
دل بود و خدا بود و صفای ملکوت
شب بود و علی بود و دعا بود و کمیل

ای مِثل رسول مَدَنی پاک و امین
ای جلوۀ حق در آسمان‌ها و زمین
بگذار شبی تو را بخوانم چو کمیل
«اَشتاقَ اِلی قُربِکَ فِی المشتاقین»