شنیده بود شهادت طنین گامت را
چه خوب داد خدا پاسخ سلامت را
پرنده‌ها پر خود را به خونت آغشتند
که هر کجا برسانند عطر نامت را
چه سربلند و صبور آمد از سفر خواهر
که تا ادامه دهد راه ناتمامت را
صدای خون تو را منتشر کند در خاک
به آب‌های جهان بسپرد پیامت را
کجاست آن که به گریه مدام می‌خواند
کبوتران هراسان تشنه‌کامت را؟
کجاست؟ کاش بیاید به زودی آن موعود
بگیرد ای گل صد پاره انتقامت را!