تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد
وجود نازکت آزردۀ گزند مباد
سلامت همه آفاق در سلامت توست
به هیچ عارضه شخص تو دردمند مباد..
در این چمن چو درآید خزان به یغمایی
رهش به سرو سهیقامت بلند مباد
در آن بساط که حُسن تو جلوه آغازد
مجال طعنۀ بدبین و بدپسند مباد
هر آن که روی چو ماهت به چشم بد بیند
بر آتش تو به جز جان او سپند مباد..