قربان ولیئی

قربان ولیئی سال ۱۳۴۹ در شهر صحنۀ کرمانشاه متولد شد. وی دارای مدرک دکترای زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه تربیت مدرس تهران است و در حال حاضر مدیریت گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه زنجان را بر عهده دارد. جهان‌بینی عاشقانه و عارفانه ولیئی حس و حالی بدیع به اشعارش بخشیده است. او سابقۀ دریافت جایزۀ کتاب سال و کتاب فصل را دارد. «ترنم داودی سکوت»، «با دو چشم دچار یکتایی»، «زیارتنامۀ روح» و «جوان شدن جاودانگی» برخی از آثار او است.

قربان ولیئی

در سوگ نشسته‌ایم با رختِ امید جاری شده در رگ رگِ ما خونِ شهید

دلت را داغ‌ها در بر کشیدند به خون و خاک و خاکستر کشیدند

به رغم زخم زبان‌ها به غم، عنان ندهم ز کف، قرار خود از طعن طاعنان ندهم

بعید نیست غمت همچنان شهید بگیرد بگیرد و همه جا باز بوی عید بگیرد

دوباره فتنه شد و مردم امتحان دادند و باز درس بزرگی به دشمنان دادند

خفته‌ست آیا غیرت این بوم و بر؟ نه افتاده است از دست ما تیغ و سپر؟ نه

برگرد ای توسل شب‌زنده‌دارها پایان بده به گریۀ چشم‌انتظارها

روزها فكر من این است و همه شب سخنم كه چرا غافل از احوال دل خویشتنم

مدینه، بصره، کوفه، شام، حتی مکه خوابیده‌ست نشانی نیست از اسلام و هر چه هست پوسیده‌ست

دل آزاده با خدا باشد ذکر، نسیان ماسوا باشد

کی رفته‌ای ز دل که تمنا کنم تو را کی بوده‌ای نهفته که پیدا کنم تو را

بخوان هشتمین جلوۀ ربنا را امام قدر را امیر قضا را

در سوگ نشسته‌ایم با رختِ امید
جاری شده در رگ رگِ ما خونِ شهید

دلت را داغ‌ها در بر کشیدند
به خون و خاک و خاکستر کشیدند

به رغم زخم زبان‌ها به غم، عنان ندهم
ز کف، قرار خود از طعن طاعنان ندهم

بعید نیست غمت همچنان شهید بگیرد
بگیرد و همه جا باز بوی عید بگیرد

دوباره فتنه شد و مردم امتحان دادند
و باز درس بزرگی به دشمنان دادند

خفته‌ست آیا غیرت این بوم و بر؟ نه
افتاده است از دست ما تیغ و سپر؟ نه

برگرد ای توسل شب‌زنده‌دارها
پایان بده به گریۀ چشم‌انتظارها

روزها فكر من این است و همه شب سخنم
كه چرا غافل از احوال دل خویشتنم

مدینه، بصره، کوفه، شام، حتی مکه خوابیده‌ست
نشانی نیست از اسلام و هر چه هست پوسیده‌ست

دل آزاده با خدا باشد
ذکر، نسیان ماسوا باشد

کی رفته‌ای ز دل که تمنا کنم تو را
کی بوده‌ای نهفته که پیدا کنم تو را

بخوان هشتمین جلوۀ ربنا را
امام قدر را امیر قضا را