محمدسعید میرزایی

محمدسعید میرزایی در ۲۴ آذر ۱۳۵۵ در کرمانشاه دیده به جهان گشود. او دارای مدرک دکتری زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه فردوسی مشهد است. میرزایی از دهۀ هفتاد فعالیت ادبی خود را آغاز کرد و اکنون در تهران سکونت دارد. میرزایی در حال حاضر، دارای مدرک دکتری است. از افتخارات وی می‌توان به برگزیده شدن در جشنوارۀ خوارزمی، دارندۀ سرو بلورین جشنوارۀ بین‌المللی فجر اشاره کرد. از آثار او می‌توان از «عهد عقیق»، «الواح صلح» و «در شعاع اسم اعظم» نام برد.

محمدسعید میرزایی

لبریزم از واژه اما بسته‌ست گویا زبانم حرفی ندارم بگویم، شعری ندارم بخوانم

یک عمر زنده باش ولیکن شهید باش هر دم پی حماسه و عزمی جدید باش

بین غم آسمان و حسرت صحرا ماه دمیده‌ست و رود غرق تماشا

نوحه‌سُرای حریم قدس تو هستی مویه‌کنان‌اند انبیا و ملائک

دلت گرفته اگر، یادی از محرم کن دو قطره اشک بریز و دو دیده خرم کن

دست ابوسفیان کماکان در کمین است اما جواب دوستان در آستین است

وعده‌ای داده‌ای و راهی دریا شده‌ای خوش به حال لب اصغر كه تو سقّا شده‌اى

آمد عروس حجلۀ خورشید در شهود در کوچه‌ای نشست که سر منزل تو بود

حرکت از منا شروع شد و در تب کربلا به اوج رسید

ای سرّ تو در سینۀ هر محرم راز پیوسته درِ رحمت تو بر همه باز

جمعه برای غربت من روز دیگری‌ست با من عجیب دغدغۀ گریه‌آوری‌ست

در میان جامعه از آه خود با ماه گفتم أیها الهادی النقی؛ یابن رسول الله گفتم

لبریزم از واژه اما بسته‌ست گویا زبانم
حرفی ندارم بگویم، شعری ندارم بخوانم

یک عمر زنده باش ولیکن شهید باش
هر دم پی حماسه و عزمی جدید باش

بین غم آسمان و حسرت صحرا
ماه دمیده‌ست و رود غرق تماشا

نوحه‌سُرای حریم قدس تو هستی
مویه‌کنان‌اند انبیا و ملائک

دلت گرفته اگر، یادی از محرم کن
دو قطره اشک بریز و دو دیده خرم کن

دست ابوسفیان کماکان در کمین است
اما جواب دوستان در آستین است

وعده‌ای داده‌ای و راهی دریا شده‌ای
خوش به حال لب اصغر كه تو سقّا شده‌اى

آمد عروس حجلۀ خورشید در شهود
در کوچه‌ای نشست که سر منزل تو بود

حرکت از منا شروع شد و
در تب کربلا به اوج رسید

ای سرّ تو در سینۀ هر محرم راز
پیوسته درِ رحمت تو بر همه باز

جمعه برای غربت من روز دیگری‌ست
با من عجیب دغدغۀ گریه‌آوری‌ست

در میان جامعه از آه خود با ماه گفتم
أیها الهادی النقی؛ یابن رسول الله گفتم