محمدسعید میرزایی

محمدسعید میرزایی در ۲۴ آذر ۱۳۵۵ در کرمانشاه دیده به جهان گشود. او دارای مدرک دکتری زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه فردوسی مشهد است. میرزایی از دهۀ هفتاد فعالیت ادبی خود را آغاز کرد و اکنون در تهران سکونت دارد. میرزایی در حال حاضر، دارای مدرک دکتری است. از افتخارات وی می‌توان به برگزیده شدن در جشنوارۀ خوارزمی، دارندۀ سرو بلورین جشنوارۀ بین‌المللی فجر اشاره کرد. از آثار او می‌توان از «عهد عقیق»، «الواح صلح» و «در شعاع اسم اعظم» نام برد.

محمدسعید میرزایی

چشم وا کردی و آغوش خدا جای تو شد کعبه لبخند به لب، محو تماشای تو شد

آید نسیم از ره و مُشک تر آوَرَد عطر بهار از دمِ جان‌پرور آوَرَد

ای آن‌که حدیث تو شنفتن دارد گل با رخ خوب تو شکفتن دارد

سکه شدن و دو رو شدن آسان است آلودۀ رنگ و بو شدن آسان است

خورشید! بتاب و برکاتی بفرست ای ابر! ببار آب حیاتی بفرست

بگو چرا نشد امسال زائرت باشم قدم به جاده گذارم، مسافرت باشم

پرتوی از مهر رویت در جهان انداختی آتشی در خرمن شوریدگان انداختی

روی تو برده رونق ماه تمام را مجذوب کرده جلوهٔ تو خاص و عام را

آنچنان کز رفتن گل خار می‌ماند به جا از جوانی حسرت بسیار می‌ماند به جا

پیش از تو آب معنی دریا شدن نداشت شب مانده بود و جرأت فردا شدن نداشت

هنوز راه ندارد کسی به عالم تو نسیم هم نرسیده به درک پرچم تو

الا یا ایُّها السّاقی اَدِر کأساً و ناولها که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکل‌ها

چشم وا کردی و آغوش خدا جای تو شد
کعبه لبخند به لب، محو تماشای تو شد

آید نسیم از ره و مُشک تر آوَرَد
عطر بهار از دمِ جان‌پرور آوَرَد

ای آن‌که حدیث تو شنفتن دارد
گل با رخ خوب تو شکفتن دارد

سکه شدن و دو رو شدن آسان است
آلودۀ رنگ و بو شدن آسان است

خورشید! بتاب و برکاتی بفرست
ای ابر! ببار آب حیاتی بفرست

بگو چرا نشد امسال زائرت باشم
قدم به جاده گذارم، مسافرت باشم

پرتوی از مهر رویت در جهان انداختی
آتشی در خرمن شوریدگان انداختی

روی تو برده رونق ماه تمام را
مجذوب کرده جلوهٔ تو خاص و عام را

آنچنان کز رفتن گل خار می‌ماند به جا
از جوانی حسرت بسیار می‌ماند به جا

پیش از تو آب معنی دریا شدن نداشت
شب مانده بود و جرأت فردا شدن نداشت

هنوز راه ندارد کسی به عالم تو
نسیم هم نرسیده به درک پرچم تو

الا یا ایُّها السّاقی اَدِر کأساً و ناولها
که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکل‌ها