محمدسعید میرزایی

محمدسعید میرزایی ۲۴ آذر ۱۳۵۵ در کرمانشاه دیده به جهان گشود. او از دهۀ ۷۰ فعالیت ادبی خود را آغاز کرد و با تحصیل در رشته زبان و ادبیات فارسی موفق به اخذ مدرک دکترای این رشته شد. میرزایی را می‌توان از تأثیرگذاران غزل معاصر دانست که فضای تازه‌ای را به شعر معاصر وارد کرده است. او ترانه نیز می‌نویسد و با خوانندگان ملی همکاری دارد. وی سرو بلورین سه دوره جشنوارۀ بین‌المللی شعر فجر را کسب کرده و کنگره‌های متعددی را داوری کرده است. در میان آثار او می‌توان از «عهد عقیق»، «قصاید رضوی»، «الواح صلح» و «فرجام» نام برد.

محمدسعید میرزایی

زهرای حزین، ز گرد راه آمده بود جبریل، غریق اشک و آه آمده بود

من به غم‌های تو محتاج‌تر از لبخندم من به این ناله به این اشک، ارادتمندم

شادی هر دو جهان بی‌تو مرا جز غم نیست جنت بی‌تو عذابش ز جهنم کم نیست

روز تشییع پیکر پاکش همه جا غرق در تلاطم بود

تو را همراه خود آورده‌اند از شرق باران‌ها تو را ای زادهٔ شرقی‌ترین خورشید دوران‌ها

نشستم پیش او از خاک و از باران برایم گفت خدا را یاد کرد، از خلقت انسان برایم گفت

من غم و مهر حسین با شیر از مادر گرفتم روز اول کآمدم دستور تا آخر گرفتم

مرا بنویس باران، تا ببارم یکی از داغداران... تا ببارم

سراپا اگر زرد و پژمرده‌ایم ولی دل به پاییز نسپرده‌ایم

ای یار ناگزیر که دل در هوای توست جان نیز اگر قبول کنی هم برای توست

آن روز هرچند آخرین روز جهان باشد باید شروع فصل خوب داستان باشد

به تعداد نفوس خلق اگر سوی خدا راه است همان‌قدر انتخاب راه دشوار است و دلخواه است

زهرای حزین، ز گرد راه آمده بود
جبریل، غریق اشک و آه آمده بود

من به غم‌های تو محتاج‌تر از لبخندم
من به این ناله به این اشک، ارادتمندم

شادی هر دو جهان بی‌تو مرا جز غم نیست
جنت بی‌تو عذابش ز جهنم کم نیست

روز تشییع پیکر پاکش
همه جا غرق در تلاطم بود

تو را همراه خود آورده‌اند از شرق باران‌ها
تو را ای زادهٔ شرقی‌ترین خورشید دوران‌ها

نشستم پیش او از خاک و از باران برایم گفت
خدا را یاد کرد، از خلقت انسان برایم گفت

من غم و مهر حسین با شیر از مادر گرفتم
روز اول کآمدم دستور تا آخر گرفتم

مرا بنویس باران، تا ببارم
یکی از داغداران... تا ببارم

سراپا اگر زرد و پژمرده‌ایم
ولی دل به پاییز نسپرده‌ایم

ای یار ناگزیر که دل در هوای توست
جان نیز اگر قبول کنی هم برای توست

آن روز هرچند آخرین روز جهان باشد
باید شروع فصل خوب داستان باشد

به تعداد نفوس خلق اگر سوی خدا راه است
همان‌قدر انتخاب راه دشوار است و دلخواه است