فریاد رسای استقامت

چون سرو همیشه راست‌قامت بودی
معنای شرافت و شهامت بودی
در بهت سکوت و ظلم هارون، عمری
فریاد رسای استقامت بودی

پایگاه اشعار مناسب اجرا در هیأت

سیدهاشم وفایی

امام کاظم علیه‌السلام

مدح و منقبت

رباعی

بیست و پنجم رجب, بیستم ذی الحجه

مفعول مفاعیل مفاعیلن فع (رباعی)

فریاد رسای استقامت

بخوان دعای فرج

خبر داری که با این دل، دل عاشق چه‌ها کردی؟
میان بُهتِ اندوه فراوانت رها کردی

رضا خورشیدی‌فرد

سبکبال بر موجی از مه، به قاف تماشا رسیدند
به صبحِ تشرف به خورشید، به دیدار فردا رسیدند

میلاد عرفان‌پور

کاش بیدار شوم، آمده باشی به خراسان
بعدِ کرمان و بشاگرد و گلستان و لرستان

مهدی جهاندار

پیِ خورشید، شب تا صبح، در سوزِ مِه و باران
به گریه تاختیم از غرب تا شرق ارسباران

میثم داودی

دلا ز معرکه محنت و بلا مگریز
چو گردباد به هم پیچ و چون صبا مگریز

امام خامنه‌ای

فتح نزدیک است وقتی مرد میدان حمزه باشد
خصم خاموش است وقتی شیر غرّان حمزه باشد

نغمه مستشارنظامی

شروع قصه با برگشتن تو
کجا ما و کجا برگشتن تو

سیدحبیب نظاری

به گونۀ ماه
نامت زبانزد آسمان‌ها بود

سیدحسن حسینی

از رفتن دل نیست خبر اهل وفا را
آن کس که تو را دید نداند سر و پا را

حزین لاهیجی

ای خالق راز و نیاز عاشقانه
در پیشگاه عشق مخلوقی یگانه

اعظم سعادتمند

فضل خدای را که تواند شمار کرد؟
یا کیست آن‌که شُکر یکی از هزار کرد؟...

سعدی شیرازی

به نام خداوند جان و خرد
کز این برتر اندیشه برنگذرد

حکیم ابوالقاسم فردوسی

فریاد رسای استقامت

خبر داری که با این دل، دل عاشق چه‌ها کردی؟ میان بُهتِ اندوه فراوانت رها کردی

سبکبال بر موجی از مه، به قاف تماشا رسیدند به صبحِ تشرف به خورشید، به دیدار فردا رسیدند

کاش بیدار شوم، آمده باشی به خراسان بعدِ کرمان و بشاگرد و گلستان و لرستان

پیِ خورشید، شب تا صبح، در سوزِ مِه و باران به گریه تاختیم از غرب تا شرق ارسباران

دلا ز معرکه محنت و بلا مگریز چو گردباد به هم پیچ و چون صبا مگریز

فتح نزدیک است وقتی مرد میدان حمزه باشد خصم خاموش است وقتی شیر غرّان حمزه باشد

شروع قصه با برگشتن تو کجا ما و کجا برگشتن تو

به گونۀ ماه نامت زبانزد آسمان‌ها بود

از رفتن دل نیست خبر اهل وفا را آن کس که تو را دید نداند سر و پا را

ای خالق راز و نیاز عاشقانه در پیشگاه عشق مخلوقی یگانه

فضل خدای را که تواند شمار کرد؟ یا کیست آن‌که شُکر یکی از هزار کرد؟...

به نام خداوند جان و خرد کز این برتر اندیشه برنگذرد

خبر داری که با این دل، دل عاشق چه‌ها کردی؟
میان بُهتِ اندوه فراوانت رها کردی

سبکبال بر موجی از مه، به قاف تماشا رسیدند
به صبحِ تشرف به خورشید، به دیدار فردا رسیدند

کاش بیدار شوم، آمده باشی به خراسان
بعدِ کرمان و بشاگرد و گلستان و لرستان

پیِ خورشید، شب تا صبح، در سوزِ مِه و باران
به گریه تاختیم از غرب تا شرق ارسباران

دلا ز معرکه محنت و بلا مگریز
چو گردباد به هم پیچ و چون صبا مگریز

فتح نزدیک است وقتی مرد میدان حمزه باشد
خصم خاموش است وقتی شیر غرّان حمزه باشد

شروع قصه با برگشتن تو
کجا ما و کجا برگشتن تو

به گونۀ ماه
نامت زبانزد آسمان‌ها بود

از رفتن دل نیست خبر اهل وفا را
آن کس که تو را دید نداند سر و پا را

ای خالق راز و نیاز عاشقانه
در پیشگاه عشق مخلوقی یگانه

فضل خدای را که تواند شمار کرد؟
یا کیست آن‌که شُکر یکی از هزار کرد؟...

به نام خداوند جان و خرد
کز این برتر اندیشه برنگذرد