گلویم خشک از بغض است و چشمانم ز باران، تر
پریشان است احوال من از حالی پریشان‌تر

مزار جانشینیان نبی را بی‌نشان کردند
و می‌دانند خود را از مسلمانان مسلمان‌تر

گمان ذره‌ها خاموشی خورشید بود اما
نفهمیدند بیش از پیش می‌گردی فروزان‌تر

ولی می‌بینم این بدکارها از کار خود روزی
پشیمان‌اند این دنیا و آن دنیا پشیمان‌تر

دلت آرامگاه پنج جنت‌آفرین باشد
بهشتی را ندیدم از بهشت تو گلستان‌تر

تو را قدری نهان است ای زمین خاکی یثرب
ولیکن در وجود خاکی‌ات قدری‌ست پنهان‌تر

رسیده زائری بی‌جان که جان گیرد ز دیدارت
چه می‌بیند که برمی‌گردد از پیش تو بی‌جان‌تر

تو می‌باری به حال زائر و زائر به حال تو
تو از دل می‌شوی ویران‌تر و دل از تو ویران‌تر

برایت خواب‌ها دیدیم روزی آستانت را
بنا خواهیم کرد از طوس هم حتی چراغان‌تر