بقیع | شعر هیأت

صحنه‌ای بس جان‌فزا و دل‌نشین دارد بقیع
رنگ‌وبو از لاله‌های باغ دین دارد بقیع

غلامرضا سازگار

نخل میثم

غزل

شهر مدینه، شهر رسول مکرم است
آنجا اگر که جان بِبَری رونما کم است

محمدجواد غفورزاده

چلچراغ هدایت (جلد۱)

قصیده‌واره

چه گنبد طلايى، چه صحن با صفايى
بقيع چقدر شلوغه، عجب برو بيايى

حسین حاجی

شور

بانی روضه خود بی‌بی اُم البنینه
عباسش امشب این اشکا رو داره می‌بینه

یوسف رحیمی

زمینه

دل آیینه، گریان بقیع است
غم و اندوه، مهمان بقیع است

میثم مؤمنی‌نژاد

دوبیتی

اینجا نشانی از نگاه آشنایی نیست
یا از صدای آشنایی، ردّ پایی نیست

سیدمهدی حسینی

غزل

فرق دارد جلوه‌اش در ظاهر و معنا حرم
گاه شادی، گاه غم دارد برای ما حرم

علی ذوالقدر

غزل

هر چقدر این ‌خاک، باران‌خورده و ‌تر می‌شود
بیشتر از پیش‌تر جانش معطر می‌شود

فاطمه نانی‌زاد

غزل

کو خیمۀ تو؟ پلاک تو؟ کو تَنِ تو؟
کو سیمای خدایی و روشنِ تو؟

مرتضی امیری‌اسفندقه

قاصدک‌های سوخته

رباعی

دلمو سوزونده غربت بقیع
چه کنم آخه با حسرت بقیع؟

یوسف رحیمی

وا اُمّاه (دفتر اول)

واحد

مدینه آن‌چه که می‌پرسم از تو، راست بگو
کجاست تربت زهرا؟ بگو کجاست؟ بگو

غلامرضا سازگار

نخل میثم

ترکیب‌بند

در آفتاب تو انوار کبریاست، مدینه
به سویت از همه سو چشم انبیاست، مدینه

غلامرضا سازگار

نخل میثم (جلد۲)

غزل