مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن | شعر هیأت

سحر در حسرت دیدار تو چون ماه خواهد رفت
غروب جمعه‌ای در ازدحام آه خواهد رفت

ساجده تقی‌زاده

غزل

سواری بر زمین افتاد و اسبی در غبار آمد
بیا ای دل که وقت گریۀ بی‌اختیار آمد

علی‌محمد مؤدب

مثنوی

به رغم صخره، جاری‌تر شده سیل محبت‌ها
و دارد بیشتر قد می‌کشد رود ارادت‌ها

جعفر عباسی

غزل

کرامت مثل یک جرعه‌ست از پیمانۀ جانش
سخاوت لقمه‌ای از سادگی سفرۀ نانش..

جعفر عباسی

غزل

علی‌اکبر همین که چهرۀ خود را نمایان کرد
خدا خورشید را در هفت پشت ابر پنهان کرد

مرتضی امیری‌اسفندقه

غزل

دلم پرواز می‌خواهد، رها در باد خواهم شد
چو طوفان بر سر هرچه قفس فریاد خواهم شد

عباس همتی

آه از آن ساعتی

غزل

همیشه قبل هر حرفی برایت شعر می‌خوانم
قبولم کن من آداب زیارت را نمی‌دانم

سیدحمیدرضا برقعی

غزل

شهادت می‌تواند مرگ در راه وطن باشد
شهادت می‌تواند خلوتی با خویشتن باشد

مهدی جهاندار

غزل

بیا سنگینیِ بارِ گناهم را نبین امشب
مقدّر کن برایم بهترین‌ها را همین امشب

رضا ابوذری

غزل

تبت پایین می‌آید سرفه‌هایت خوب خواهد شد
دوباره شهر من حال و هوایت خوب خواهد شد

اعظم سعادتمند

غزل

فلق در سینه‌اش آتش‌فشان صبحگاهی داشت
که خون‌آلود پیغام از کبوترهای چاهی داشت

سیدحمیدرضا برقعی

غزل‌مثنوی

دوباره روزهای سال شمسی رو به پایان است
ولی خورشید من در پشت ابر تیره پنهان است

زهرا سپه‌کار

غزل