باید که برای تو سرِ دار بمیرم
یک‌باره به پایت صد و ده بار بمیرم

چون نخل به پای تو بیفتم دم افطار
در راه تو چون میثم تمار بمیرم

چشمم که به چشم تو بیفتد چه بگویم؟
ای کاش که در لحظۀ دیدار بمیرم

با آن که خریدار تو بسیار فراوان...
ای کاش که من بر سر بازار بمیرم

پابند رکابت شده‌ام در صف صفین
این بار حلالم کن و بگذار بمیرم

ای کاش سرم بر سر زانوی تو باشد
ای کاش که چون یار وفادار بمیرم