توسل | شعر هیأت

تویی که می‌دمی از عرش هر پگاه، علی
منوّرند به نور تو مهر و ماه، علی

قربان ولیئی

غزل

امشب که ماهِ آسمان پرتوفشان است
با حُسن خود چشم و چراغ کهکشان است

محمدجواد غفورزاده

چلچراغ هدایت، جلد اول

سایر قالب‌ها

درون سینۀ من سرزمینی رو به ویرانی‌ست
دلی دارم که «فِی قَعرِ السُّجُون» عمری‌ست زندانی‌ست

محمد میرزایی‌بازرگانی

غزل

خورشید! بتاب و برکاتی بفرست
ای ابر! ببار آب حیاتی بفرست

رضا حاج‌حسینی

رباعی

بگو چرا نشد امسال زائرت باشم
قدم به جاده گذارم، مسافرت باشم

مهدی جهاندار

غزل

گریه بود اولین صدا، آری!
روز اول که چشم وا کردیم

قاسم صرافان

آه از آن ساعتی

غزل

ای که دل غریب من، با تو شد آشنا، رضا
اشک من است پنجه در پنجرۀ تو یا رضا

محمدجواد غفورزاده

آیه ۸۸

مسمّط

ساحت قدس تو ای آینۀ «آیۀ نور»
هست سرچشمۀ آگاهی و شیدایی و شور

محمدجواد غفورزاده

آیه ۸۸

غزل

آن صدایی که مرا سوی تماشا می‌خواند
از فراموشیِ امروز به فردا می‌خواند

سیدحمیدرضا برقعی

یحیی

مثنوی

بی تو چگونه می‌شود از آسمان نوشت؟
از انعکاس سادۀ رنگین‌کمان نوشت؟

مهتاب آزادی

غزل

شهر من قم نیست، اما در حریمش زنده‌ام
در هوای حق‌حق هر یاکریمش زنده‌ام

علی‌اصغر شیری

غزل

ای در دلم محبت تو! هست و نیستم!
هستی تویی بدون تو من هیچ نیستم

حسن زرنقی

آه از آن ساعتی

غزل