دنیای کلام تو جهان برکات است
عمریست جهان ریزهخور این کلمات است
تشنه بودم، خواستم لب وا کنم، آبی بنوشم
ناگهان کوه غمی احساس کردم روی دوشم
اى نفس صبحدم! دعاى که دارى؟
بوى خدا مىدهى، صفاى که دارى؟
با پای سر به سِیْر سماوات میرویم
احرام بستهایم و به میقات میرویم
