هميشه بازی دنيا همين نمیماند
بساط غصب در آن سرزمين نمیماند
از لحظۀ پابوس، بهتر، هيچ حالی نيست
شيرينیِ اين لحظهها در هر وصالی نيست
غم کهنۀ در گلویم حسین است
دم و بازدم، های و هویم حسین است
ای بسته به دستِ تو دل پیر و جوانها
ای آنکه فرا رفتهای از شرح و بیانها
در تیررس است، گرچه از ما دور است
این مشت فقط منتظر دستور است
