میرسد پروانهوار آتشبهجانِ دیگری
این هم ابراهیمِ دیگر در زمانِ دیگری!
در خاک دلی تپنده باقی ماندهست
یک غنچۀ غرق خنده باقی ماندهست
تا باد مرکبیست برای پیام تو
با هر درخت زمزمهوار است نام تو
با حسرت و اشتیاق برمیخیزد
هر دستِ بریده، باغ برمیخیزد
