شهدا | شعر هیأت

چه دارد می‌شود؟ ای داد از این پاییز! نصرالله!
خودت تکذیب کن اخبار را! برخیز! نصرالله!

میلاد عرفان‌پور

غزل

یا حجة‌الله فی‌ ارضه
دنیا به دوریت نمی‌ارزه

یوسف رحیمی

بدم الحسین (دفتر ششم)

سرود پایانی

سبکبال بر موجی از مه، به قاف تماشا رسیدند
به صبحِ تشرف به خورشید، به دیدار فردا رسیدند

میلاد عرفان‌پور

غزل

شد مُتحیّر بشر از درک مقامَت
قدر و بها یافته زن از تو و نامَت

یوسف رحیمی

وا اُمّاه (دفتر چهارم)

نوحه

تو دلا، غوغایی برپا می‌شه و
چشمامون دریا می‌شه و...

یوسف رحیمی

بدم الحسین (دفتر ششم)

سرود پایانی

مسافری رسیده از سفر
مسافری که ادعا نداشت

حسین عباس‌پور

زمینه

شبیه پرچمی که زخمی است
چه استوار مانده تا هنوز

حسین عباس‌پور

زمینه

عارف وسط خطابۀ توحیدش
زاهد بعد از نماز پرتردیدش

حامد طونی

رباعی

پس از چندین و چندین سال آمد پیکرش تازه
نگاهش از طراوت خیس‌تر، بال و پرش تازه

محمدرضا ترکی

سال‌های بی‌ترانگی

غزل

از شبنم اشک گونه‌هامان تر بود
تشییع جنازۀ گلی پرپر بود

علیرضا قزوه

از نخلستان تا خیابان

رباعی

بعید نیست غمت همچنان شهید بگیرد
بگیرد و همه جا باز بوی عید بگیرد

محمد خادم

غزل

بستند حجله در میان آسمان‌ها
با خون سربازان ما رنگین‌کمان‌ها

جعفر عباسی

سرانجام

غزل