شهدا | شعر هیأت

نمک‌پرورده‌ات ای شهر من خیل شهیدان‌اند
شهیدانی که هر یک سفره‌دار لطف و احسان‌اند

سیدمحمدجواد میرصفی

غزل

نمرده‌اند شهیدان که ماه و خورشیدند
که کشتگان وطن، زندگان جاویدند

رهی معیری

غزل

من شعر خوبی گفتم امّا او
از شعر من یک شعر بهتر گفت

زین‌العابدین آذرارجمند

غزل

راه از بیگانه می‌جستیم، آخر گم شدیم
خانۀ خود را نمی‌دیدیم و سردرگم شدیم

محسن ناصحی

غزل

می‌رسد پروانه‌وار آتش‌به‌جانِ دیگری
این هم ابراهیمِ دیگر در زمانِ دیگری!

سیداحمد حسینی (شهریار)

غزل

راهی شد قافلۀ عشق و امید
دل من چرا دوباره نرسید؟

یوسف رحیمی

وا اُمّاه (دفتر سوم)

شور

برخیزید، برخیزید
برخیزید، ای شهیدانِ همواره سرفراز

یوسف رحیمی

واحد تند

دلی که شد بی‌تاب ماتمت
نداره مرهم جز اشک غمت

جمعی از شاعران

بدم الحسین (دفتر چهارم)

سرود پایانی

بگو با من که در آن روز و در آنجا چه می‌دیدی؟
شهید من! میان تیر و ترکش‌ها چه می‌دیدی؟

حسن زرنقی

غزل

نه از سر درد، سینه را چاک زدیم
نه با دل خود، سری به افلاک زدیم

حامد طونی

رباعی

کوثرِ رسول‌الله! جانِ حضرت خاتم!
با قیام تو برپاست، تا قیامت این پرچم

یوسف رحیمی

وا اُمّاه (دفتر سوم)

سرود پایانی

خیال دشمن بود، که کشته شد سردار
یه سال گذشت اما تو زنده‌تری انگار

محمدرضا رضایی

وا اُمّاه (دفتر سوم)

شور