سر میگذارد آسمان بر آستانت
غرقیم در دریای لطف بیکرانت
شهد حکمت ریزد از لعل سخندان، بیشتر
ابر نیسان میدمد بر دشت، باران، بیشتر
بشکستهدلی، شکسته میخواند نماز
در سلسله، دستبسته میخواند نماز
توبۀ من را شکسته اشتباه دیگری
از گناهی میروم سوی گناه دیگری
