وقتی كه شكسته‌دل دعا می‌كردی
سجادۀ سبز شكر، وا می‌كردی
باز هم اربعین رسیده بیا
باز هم از تو بی‌خبر ماندم
دشمن که به حنجر تو خنجر بگذاشت
خاموش، طنین نای تو می‌پنداشت
هر چند قدش خمیده، امّا برپاست
چندی‌ست نیارمیده، امّا برپاست
هرچند در شهر خودت تنهایی ای قدس
اما امید مردم دنیایی ای قدس
