با علمت اگر عمل برابر گردد
کام دو جهان تو را میسر گردد
در وصف تو کس، روشن و خوانا ننوشتهست
ای هر که نویسد ز تو، گویا ننوشتهست!
بعد از آن غروب تلخ، جان زخمی رباب
بیتو خو گرفته با زخمههای آفتاب
دوباره پیرهن از اشک و آه میپوشم
به یاد ماتم سرخت، سیاه میپوشم
باز هم اربعین رسیده بیا
باز هم از تو بیخبر ماندم
دل سپردیم به چشم تو و حرکت کردیم
بعدِ یک عمر که ماندیم...که عادت کردیم
هرچند در شهر خودت تنهایی ای قدس
اما امید مردم دنیایی ای قدس
