شب به شب ماه به یاد لب عطشان حسین
میکشد آه به یاد لب عطشان حسین
ای آسمان به راز و نیازت نیازمند
آه ای زمین به سوز و گدازت نیازمند
هیچکس اینجا نمیفهمد زبان گریه را
بغض میگیرد ز چشمانم توان گریه را
روشنتر از تمام جهان، آسمان تو
باغ ستارههاست مگر آستان تو؟
