با دردهای تازه‌ای سر در گریبانم
اما پر از عطر امید و بوی بارانم
دارد به دل صلابت کوه شکیب را
از لحظه‌ای که بوسه زده زخم سیب را
گرفته درد ز چشمم دوباره خواب گران را
مرور می‌کنم امشب غم تمام جهان را
تا چند از این داغ لبالب باشیم
در آتشِ آه و حسرت و تب باشیم
در راه امام حق علمداری کن
ای پیرو مرتضی علی! کاری کن
