پس از چندین و چندین سال آمد پیکرش تازه
نگاهش از طراوت خیس‌تر، بال و پرش تازه
بد نیست که از سکوت تن‌پوش کنی
غوغای زمانه را فراموش کنی
نشان در بی‌نشانی‌هاست، پس عاشق نشان دارد
شهید عشق هر کس شد مکانی لامکان دارد
تو قلّه‌نشین بام خوبی‌هایی
تنها نه نشان که نام خوبی‌هایی
الا رفتنت آیۀ ماندن ما
که پیچیده عطر تو در گلشن ما
فریاد اگرچه در تو پنهان بوده‌ست
خورشید تکلّمت فروزان بوده‌ست
