او خستهترین پرندهها را
در گرمی ظهر سایه میداد
صبح بیتو رنگ بعد از ظهر یک آدینه دارد
بیتو حتّی مهربانی حالتی از کینه دارد
با داغ مادرش غم دختر شروع شد
او هرچه درد دید، از آن «در» شروع شد
چشمههای خروشان تو را میشناسند
موجهای پریشان تو را میشناسند
