عباس شاه‌زیدی | شعر هیأت

عباس شاه‌زیدی

عباس شاه‌زیدی

عباس شاه زیدی در سال ۱۳۴۷ در اصفهان متولد شد. وی در جوانی با علاقه‌ای که به شعر داشت در کنار تحصیل، به سرودن پرداخت. او از محضر اساتیدی چون منوچهر قدسی، استاد صاعد اصفهانی بهره برد و تخلص «خروش» را برای خود برگزید. شاه‌زیدی فارغ‌التحصیل مقطع کارشناسی‌ارشد رشتۀ فقه و اصول از حوزۀ علمیۀ اصفهان بوده و در زمینۀ سرایش شعر، نویسندگی، نقد آثار ادبی و داوری کنگره‌های شعر فعالیت می‌کند. او مسئولیت شورای شعر اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی اصفهان و کانون نخبگان شعر اصفهان را برعهده داشته است. از آثار او می‌توان از «این شعر مرا کشت»، «به کسی دل باخته‌ام»، «در حوالی اشراق» و «پرسه‌های بی‌پایان» نام برد.

دوبیتی‌های من عین لهوف است

دوبیتی‌های من عین لهوف است

به کسی دل باخته‌ام

به کسی دل باخته‌ام

این شعر مرا کشت

این شعر مرا کشت

اسم اعظم

خدا نوشت به اسم شما سپیده‌دمان را
و آفرید به نام شما زمین و زمان را

حضرت فاطمه علیهاالسلام

به کسی دل باخته‌ام

غزل

عروة الوتقی‌

دارد از جایی بشارت‌های پنهان می‌دهد
بیشتر نهج البلاغه بوی قرآن می‌دهد

امام علی علیه‌السلام

غزل

معلم

دیر سالی‌ست هر چه می‌خواهم
از تو یک واژه درخورت گویم

شعر تعلیمی

به کسی دل باخته‌ام

چارپاره

ای مسیحایی‌نفس!

دارم از دنیا دلی اندوهگین
نقشی از اندوه دارم بر جبین

امام عصر علیه‌السلام

به کسی دل باخته‌ام

قصیده‌واره

یوسف امّ‌البنین

عرق نبود که از چهره‌ات به زین می‌ریخت
شراره‌های دلت بود اینچنین می‌ریخت

حضرت عباس علیه‌السلام

به کسی دل باخته‌ام

غزل

آشنا

غریب شهر قمی... نه، که آشنا هستی
تو مثل فاطمه، معصومۀ خدا هستی

حضرت معصومه علیهاالسلام

به کسی دل باخته‌ام

غزل

تکرار کربلا

خبر رسید که سیصد کبوتر آوردند
ولی کبوتر بی‌بال و بی‌پر آوردند

شهدا

به کسی دل باخته‌ام

غزل

اعجاز

تو قرآن خواندی و او هم‌زمان زد
زبانم لال هی زخم زبان زد

امام حسین علیه‌السلام

دوبیتی‌های من عین لهوف است

دوبیتی

معراج

عقولٌ قاصرٌ عن کُنهِ مَجدِه
وَ اَنعَمنا و فَضَّلنا بِحَمدِه

امام حسین علیه‌السلام

دوبیتی‌های من عین لهوف است

دوبیتی

اوج تماشا

ناگهان پر می‌کشی دریا به دریا می‌روی
آه ای ابر کرامت تا کجاها می‌روی

امام سجاد علیه‌السلام

به کسی دل باخته‌ام

غزل

ای تماشایی‌ترین خورشید

ظهر عاشورا زمان دست از جان شستنت
آب‌ها دیگر نیاوردند تاب دیدنت

عاشورا

به کسی دل باخته‌ام

غزل

ای مدینه!

وَ قالت بنتُ خَیرِالمُرسَلینا
بِحُزنٍ اُنظُرینا یا مدینا

حضرت ام کلثوم علیهاالسلام

دوبیتی‌های من عین لهوف است

دوبیتی

گلی گم کرده‌ام...

خزان پژمرد باغ آرزو را
«گلی گم کرده‌ام می‌جویم او را»

شام غریبان

دوبیتی‌های من عین لهوف است

دوبیتی

ادرک اخا

عطش می‌گفت اِشرِب... گفت حاشا
تماشا کن تماشا کن تماشا

حضرت عباس علیه‌السلام

دوبیتی‌های من عین لهوف است

دوبیتی

باران نیامد

برای خاطر طفلان نیامد
نه، ابری با لب خندان نیامد

حضرت علی اصغر علیه‌السلام

دوبیتی‌های من عین لهوف است

دوبیتی