ابرازِ دوستی، به حقیقت زیارت است
آری مرامِ اهل محبت، زیارت است
او خسته‌ترین پرنده‌ها را
در گرمی ظهر سایه می‌داد
بر سر درِ آسمانیِ این خانه
دیدم مَلَکی نشسته چون پروانه
با داغ مادرش غم دختر شروع شد
او هرچه درد دید، از آن «در» شروع شد
هر گاه که یاس خانه را می‌بویم
از شعر نشان مرقدت می‌جویم
تا گل به نسیم راه در می‌آید
از خاک بوی گیاه در می‌آید
