لطفی که کرده است خجل بارها مرا
برده‌ست تا دیار گرفتارها مرا
چشم‌هایم را به روی هرکه جز تو بود بست
قطرۀ اشکی که با من بوده از روز الست
شب، شبِ اشک و تماشاست اگر بگذارند
لحظه‌ها با تو چه زیباست اگر بگذارند
باران ندارد ابرهای آسمانش
باران نه اما چشم‌های مهربانش...
