همین که بهتری الحمدلله
جدا از بستری، الحمدلله
چشم‌هایم را به روی هرکه جز تو بود بست
قطرۀ اشکی که با من بوده از روز الست
در آتشی از آب و عطش سوخت تنت را
در دشت رها کرد تن بی‌کفنت را
منظومهٔ دهر، نامرتب شده بود
هم روز رسیده بود هم شب شده بود
خانه‌های آن کسانی می‌خورد در، بیشتر
که به سائل می‌دهند از هرچه بهتر بیشتر
