در سرم پیچیده باری، های و هوی کربلا
میروم وادی به وادی رو به سوی کربلا
و کاش مرد غزلخوان شهر برگردد
به زیر بارش باران شهر برگردد
محکوم شد زمین به پیمبر نداشتن
مجبور شد به سورۀ کوثر نداشتن
تفسیر او به دست قلم نامیسّر است
در شأن او غزل ننویسیم بهتر است