ما بیتو تا دنیاست دنیایی نداریم
چون سنگ خاموشیم و غوغایی نداریم
آخر ای مردم! ما هم عتباتی داریم
کربلایی داریم، آب فراتی داریم
بیزارم از آن حنجره کو زارت خواند
چون لاله عزیز بودی و خوارت خواند
به تمنای طلوع تو جهان، چشم به راه
به امید قدمت، کون و مکان چشم به راه