رخصت بده از داغ شقایق بنویسم
از بغض گلوگیر دقایق بنویسم
بر قرار و در مدارِ باوفایی زیستی
ای که پیش از کربلا هم کربلایی زیستی
بوی خداست میوزد از جانبِ یمن
از یُمنِ عشق رایحهاش میرسد به من
بیتاب دوست بودی و پروا نداشتی
در دل به غیر دوست تمنا نداشتی