غم داغ تو را با هیچکس دیگر نخواهم گفت
برایت روضه میخوانم ولی از سر نخواهم گفت
او آفتاب روشن و صادق بود
گِردش پر از ستارۀ عاشق بود
بیتاب دوست بودی و پروا نداشتی
در دل به غیر دوست تمنا نداشتی
تا به کی از سخن عشق گریزان باشم؟
از تو ننویسم و هربار پشیمان باشم؟
