گفتیم آسمانی و دیدیم، برتری
گفتیم آفتابی و دیدیم، بهتری
شکست باورت، ای کوه! پشت خنجر را
نشاند در تب شک، غیرت تو باور را
پیغمبرانه بود ظهوری که داشتی
خورشید بود جلوۀ طوری که داشتی
این کیست به شوق یک نگاه آمده است
در خلوت شب به بزم آه آمده است
این خانواده آینه‌های خدایی‌اند
در انتهای جادۀ بی‌انتهایی‌اند
