لحظهاى در خود فنا شو تا بقا پيدا كنى
از منيّتها جدا شو تا منا پيدا كنى
اگر خواهی ای دل ببینی خدا را
نظر کن تو آیینۀ حقنما را
تو همچون غنچههای چیده بودی
که در پرپر شدن خندیده بودی
عالمى سوخته از آتش آهِ من و توست
این در سوخته تا حشر گواهِ من و توست
