تا برویم ریشهای چون تاک میخواهم که هست
نور میخواهم که هستی خاک میخواهم که هست
قریه در قریه پریشان شده عطر خبرش
نافۀ چادر گلدار تو با مُشک تَرَش
تو همچون غنچههای چیده بودی
که در پرپر شدن خندیده بودی
خواست لختی شکسته بنویسد
به خودش گفت با چه ترکیبی
