بیا به خانه که امّید با تو برگردد
هزار مرتبه خورشید با تو برگردد
بر سر درِ آسمانیِ این خانه
دیدم مَلَکی نشسته چون پروانه
قرآن که کلام وحده الا هوست
آرامش جان، شفای دل‌ها، در اوست
هر گاه که یاس خانه را می‌بویم
از شعر نشان مرقدت می‌جویم
تا گل به نسیم راه در می‌آید
از خاک بوی گیاه در می‌آید
