مردم که شهامت تو را میدیدند
خورشید رشادت تو را میدیدند
برخاستم از خواب اما باورم نیست
همسنگرم! همسنگرم! همسنگرم! نیست
خبر این بود که یک سرو رشید آوردند
استخوانهای تو را در شب عید آوردند
در آتشی از آب و عطش سوخت تنت را
در دشت رها کرد تن بیکفنت را
