وقتی خدا بنای جهان را گذاشته
در روح تو سخاوت دریا گذاشته
لحظهاى در خود فنا شو تا بقا پيدا كنى
از منيّتها جدا شو تا منا پيدا كنى
اگر خواهی ای دل ببینی خدا را
نظر کن تو آیینۀ حقنما را
دگر چه باغ و درختی بهار اگر برود
چه بهره از دل دیوانه یار اگر برود
