نشان در بی‌نشانی‌هاست، پس عاشق نشان دارد
شهید عشق هر کس شد مکانی لامکان دارد
قرآن که کلام وحده الا هوست
آرامش جان، شفای دل‌ها، در اوست
الا رفتنت آیۀ ماندن ما
که پیچیده عطر تو در گلشن ما
آزادگی ز منّت احسان رمیدن است
قطع امید، دست طلب را بریدن است
پیری رسید و مستی طبع جوان گذشت
ضعف تن از تحمّل رطل گران گذشت
