کمر بر استقامت بسته زینب
که یکدم هم ز پا ننشسته زینب
آه از دمی که در حرم عترت خلیل
برخاست از درای شتر بانگِ الرّحیل
نوای کاروانت را شنیدم
دوباره سوی تو با سر دویدم
تو همچون غنچههای چیده بودی
که در پرپر شدن خندیده بودی
بیاور با خودت نور خدا را
تجلیهای مصباح الهدی را