هان این نفس شمرده را قطع کنید
آری سر دل‌سپرده را قطع کنید
هنوز طرز نگاهش به آسمان تازه‌ست
دو بال مشرقی‌اش با اُفق هم‌اندازه‌ست
قدم در دفاع از حرم برندارد
سپاھی که تیغ دودَم برندارد
تفسیر او به دست قلم نامیسّر است
در شأن او غزل ننویسیم بهتر است
اگر خدا به زمین مدینه جان می‌داد
و یا به آن در و دیوارها دهان می‌داد
