زیر بار کینه پرپر شد ولی نفرین نکرد
در قفس ماند و کبوتر شد ولی نفرین نکرد
در آتشی از آب و عطش سوخت تنت را
در دشت رها کرد تن بیکفنت را
ای انتظارِ جاری ده قرن تا هنوز
بیتو غروب میشود این روزها هنوز
مست از غم توام غم تو فرق میکند
محو توام که عالم تو فرق میکند
