همین که بهتری الحمدلله
جدا از بستری، الحمدلله
یاد تو گرفته قلب‌ها را در بر
ماییم و درود بر تو ای پیغمبر
ما بی‌تو تا دنیاست دنیایی نداریم
چون سنگ خاموشیم و غوغایی نداریم
بی‌مرگ سواران شب حادثه‌هایید
خورشیدنگاهید و در آفاق رهایید
بیزارم از آن حنجره کو زارت خواند
چون لاله عزیز بودی و خوارت خواند
منظومهٔ دهر، نامرتب شده بود
هم روز رسیده بود هم شب شده بود
خانه‌های آن کسانی می‌خورد در، بیشتر
که به سائل می‌دهند از هرچه بهتر بیشتر
پیش از تو آب معنی دریا شدن نداشت
شب مانده بود و جرأت فردا شدن نداشت
