یاد تو گرفته قلب‌ها را در بر
ماییم و درود بر تو ای پیغمبر
تشنگان را سحاب پیدا شد
رحمت بی‌حساب پیدا شد
مدینه حسینت کجا می‌رود؟
اگر می‌رود، شب چرا می‌رود؟
دشمن که به حنجر تو خنجر بگذاشت
خاموش، طنین نای تو می‌پنداشت
هر چند قدش خمیده، امّا برپاست
چندی‌ست نیارمیده، امّا برپاست
