ای دل سوختگان شمع عزای حرمت
اشک ما وقف تو و کرب‌وبلای حرمت
کسی که عشق بُوَد محو بردباری او
روان به پیکر هستی‌ست لطف جاری او
خواهرش بر سینه و بر سر زنان
رفت تا گیرد برادر را عنان
گفت رنجور دلش از اثر فاصله‌هاست
آن که دلتنگ رسیدن به همه یکدله‌هاست
راضی به جدايی از برادر نشده
با چند امان‌نامه کبوتر نشده
