این صورت سپید، به سرخی اگر رسید
کارم ز اشک با تو به خونِ جگر رسید
این سواران کیستند انگار سر میآورند
از بیابانِ بلا، گویا خبر میآورند
باز این چه شورش است، مگر محشر آمده
خورشید سر برهنه به صحرا در آمده
وقتی که با عشق و عطش یاد خدا کردی
احرام حج بستی و عزم کربلا کردی
