ای غم، تو که هستی؟ از کجا میآیی؟
هر دم به هوای دل ما میآیی
در آتشی از آب و عطش سوخت تنت را
در دشت رها کرد تن بیکفنت را
من غم و مهر حسین با شیر از مادر گرفتم
روز اول کآمدم دستور تا آخر گرفتم
از نو شکفت نرگس چشمانتظاریام
گل کرد خارخار شب بیقراریام
