با یک تبسم به قناریها زبان دادی
بالی برای پر زدن تا بیکران دادی
میآیم از رهی که خطرها در او گم است
از هفتمنزلی که سفرها در او گم است
ای بسته به دستِ تو دل پیر و جوانها
ای آنکه فرا رفتهای از شرح و بیانها
آبی برای رفع عطش، در گلو نریخت
جان داد تشنهکام و به خاک آبرو نریخت