تا حضور تو، دلِ خسته مسافر شده است
توشه برداشته از گریه و زائر شده است
سوختی پیش‌تر از آن که به پایان برسی
نه به پایان، که به خورشیدِ درخشان برسی
تنت از تاول جان‌سوز شهادت پر بود
سینه‌ات از عطش سرخ زیارت پر بود
آفتاب بن علی بن حسين بن علی
راوی نور، شكافندۀ علم ازلی
